Rezerwat Borki jest położony w województwie warmińsko-mazurskim na terenie gminy Kruklanki. Pod względem administracyjno-leśnym jest położony na terenie Nadleśnictwa Borki w leśnictwie Lipowo, a jego ogólna powierzchnia wynosi 235,04 ha. Siedziba Nadleśnictwa mieści się w Kruklankach na ul. 22 Lipca 4. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem sprawuje Nadleśniczy Nadleśnictwa Borki mgr inż. Krzysztof Wyrobek.
Rezerwat położony jest w centralnej części Puszczy Boreckiej, przy drodze prowadzącej z Kruklanek do Czerwonego Dworu. Dojazd do rezerwatu jest dogodny i nie przedstawia problemów. Puszcza ta stanowi pozostałość rozległej Puszczy Galindzkiej, która w minionych wiekach pokrywała południowo-wschodnie obszary Pojezierza Mazurskiego aż po ziemie Jadźwingów na wschodzie. Kruklanki noclegi
Za czasów krzyżackich ziemie te stanowiły obszary kresowe o ważnej roli strategicznej. Krzyżacy już w XIV wieku założyli szereg zamków obronnych, pod osłoną których powstawać zaczęły większe osady ludzkie. Od szesnastego wieku datuje się intensywna kolonizacja Mazur Garbatych, w tym również obszarów przyległych do dzisiejszej Puszczy Boreckiej. noclegi Kruklanki
Nazwa największego jeziora pod Kruklankami bywa różna – powinno być w zasadzie Gołdopiwo od „Goldapgar See” czy pobliskiej Gołdapy (jaćwiesko-litewski rdzeń „Gelda” – niecka jeziorna). Niestety, przyplątało się obce „o”. Jak wyszperał w archiwach Michał Kawecki, pierwotnie jezioro miało zupełnie inną nazwę – Dowgepywe lub Dalgabiba (długaimpra 😉 Po latach nastąpiła zmiana szyku Dołgapiwo na Gołdapiwo – identycznie jak w przypadku Łeku – Ełku. Kruklanki pokoje do wynajęcia
Według pomiarów przeprowadzonych 1955 roku przez Zakład Geografii PAN, powierzchnia, jeziora Gołdopiwo, leżącego w zlewni Pregoły (dorzecze: Sapina, Węgorapa), wynosiła 862,5 ha. Na podstawie informacji uzyskanych. od dzierżawcy z 1994 roku, powierzchnia lustra wody tegoż jeziora: wynosi 840,00 ha. Kruklanki domki
Uznawane to jest za normalny proces starzenia się, kurczenia powierzchni jezior. Na podstawie raportu: z 1994 roku opracowanego: przez Wojewódzki Inspektorat Ochrony środowiska w Suwałkach woda w jeziorze zaliczana jest do drugiej klasy czystości.
Mój pierwszy kontakt z Gołdopiwem przypada na zimę roku 1982. Wówczas zostałem zaproszony przez prezesa Wojskowego Koła Wędkarskiego MORS W Węgorzewie na imprezę, pt. Sieja Gołdopiwa, Od tej pory regularnie zimą odwiedzam zbiornik polując, ze zmiennym szczęściem, na sieję. Kruklanki pensjonaty
Przełom XIX i XX wieku w Prusach Wschodnich to okres intensywnego rozwoju dróg, połączeń kolejowych oraz wodnych. Kruklanki znalazły się na trasie linii kolejowych łączących Giżycko z Węgorzewem (ukończenie budowy – przełom 1905 i 1906 roku) oraz Kruklanki z Oleckiem (ukończenie budowy w 1908 roku).
Ta olbrzymia inwestycja kolejowa pociągnęła za sobą powstanie całej infrastruktury: nasypów, wąwozów, dróg dojazdowych, wiaduktów, mostów, budynków dworcowych i mieszkalnych, przystanków kolejowych, ramp załadunkowych, nastawni itp.
Most kolejowy nad rzeką Sapiną zwany potocznie przez dzisiejszych mieszkańców „zwalonym mostem” należał do większych budowli kolejowych na tutejszym terenie. Był zapewne najtrudniejszym pod względem technicznym i finansowym przedsięwzięciem inżynierskim na odcinku Kruklanki – Olecko.
Stanowił budowle pięcioprzęsłową, żelbetową, pełnościenną. W sierpniu 1914 roku, podczas pierwszej wojny światowej, saperzy niemieccy wysadzili jedno przęsło (wschodnie), aby nie oddać linii kolejowej wojskom rosyjskim. Zniszczenia te zostały naprawione jeszcze podczas wojny, wówczas też wprowadzono dodatkowe podpory łuków skrajnych oraz usunięto z zachowanych filarów płyty kamienne.
W 1945 roku przed spodziewanym nadejściem wojsk radzieckich most zaminowano, a detonator założono w schronie obserwacyjnym na szczycie wzgórza.
Z niewiadomych przyczyn ładunki wybuchowe, które starannie ukryto, nie zostały rozbrojone przez pól roku, tym bardziej jest to nieprawdopodobne, iż w tym czasie po moście poruszały się transporty wojskowe, przewożące m.in. szyny z rozbieranych torowisk i różne dobra materialne rekwirowane jako zdobycz wojenną. 8 Września 1945 roku most został wysadzony przez miejscową ludność, która miała nadzieję, że w ten sposób zapobiegnie się dalszej grabieży tych terenów przez wojska radzieckie.
W sąsiedztwie mostu wytyczone jest miejsce, gdzie można bezpiecznie rozpalić ognisko.